Materiały do pobrania:

• Zwierzęta na wiejskim podwórku

Materiały do pobrania:

• JUŻ PRZYSZŁA WIOSNA

Zabawy ruchowe pomagają w nauce
Stwarzając dzieciom możliwości intensywnego ruchu, rozwijamy w nich niezwykłe właściwości ciała, ducha i umysłu. Jest to najcenniejszy posag, w jaki możemy je wyposażyć na długą drogę w ich dorosłym, skomplikowanym życiu - twierdził w swym opracowaniu "Ruch a bystrość umysłu i inteligencja" Wacław Gniewkowski, wieloletni badacz wpływu wychowania fizycznego na młodego człowieka. Większość zabaw ćwiczy umiejętność koncentracji, koordynację ruchową i wzrokowo-ruchową przydatną przy nauce czytania i pisania. Rozbudzają ciekawość związaną z poznawaniem świata, zatem sprawiają, że dziecko chętniej chłonie wiedzę.

Poniższe zabawy można wykorzystać w każdym domu, gdyż nie wymagają ani dużej przestrzeni, ani specjalnych rekwizytów. Szczególnie spodobają się dzieciom w wieku przedszkolnym.

• Zabawy tropiące
  Zabawy tropiące, inaczej poszukiwawcze. Jedną z nich jest znana powszechnie zabawa w "ciepło-zimno". Rodzic chowa konkretny przedmiot, dziecko musi go znaleźć wyłącznie dzięki wskazówkom: ciepło, zimno.
  
  Drugą zabawą, bardziej skomplikowaną są domowe podchody. Rodzic chowa w domu koperty z zadaniami. Dziecko znajduje je i wykonuje poszczególne polecenia np. zrób 10 przysiadów.

• Zabawy ze sznurkiem
  Potrzebny będzie sznurek długości minimum 1,5 m. Możecie sobie wyobrazić, że jest to most, wąż lub cyrkowa lina. Sznurek leży na podłodze, tworzycie z niego dowolny kształt. Zadań może być wiele:
  
  - spacer po sznurku uważając by z niego nie "spaść"
  - przeskakiwanie przez sznurek raz na jedną, raz na drugą stronę
  - przejście po sznurku "stópkami", tyłem, bokiem

• Zabawy z piłką
  Piłka jest świetnym materiałem do zabawy, gdyż można ją wykorzystywać na różne sposoby, w zależności od wieku dziecka. Dla najmłodszych przedszkolaków wyzwaniem jest zwykłe rzucanie do siebie piłki, starsze dzieci potrzebują już modyfikacji, np.
  
  - Rzucanie piłki do celu. Wykorzystujemy wszystko to, co jest dostępne w domu: skrzynia, pudło, kosz na śmieci. Im starsze i zręczniejsze dziecko, tym dalej ustawiamy cel rzutu
  
  - Piłka i kolory. Rzucamy do siebie piłkę wymieniając różne kolory. Na hasło "czarny" piłeczki nie wolno złapać. Jeśli jednak uczestnik chwyci piłkę, przegrywa lub wykonuje zadanie np. dziesięć podskoków.

• Zabawa Ludzie do ludzi
  Zabawa dla minimum dwójki dzieci. Osoba prowadząca włącza dowolną muzykę, w tym czasie dzieci tańczą, podskakują, chodzą na paluszkach (wszystko zależy od kreatywności uczestników). Podczas pauzy prowadzący mówi np. plecy do pleców i dzieci muszą się zetknąć daną częścią ciała.

• Przeprawa przez rzekę
  Spodoba się zarówno przedszkolakom, jak i starszym dzieciom. Na podłodze-rzece ustawiamy "kamienie": poduszki, kartki papieru, duże, drewniane klocki itp. Zadaniem jest przeprawa przez rzekę bez dotknięcia stopą "wody".
  
  
• Taniec
  Wspólny, swobodny taniec przy muzyce, która najbardziej wam odpowiada, to wspaniała forma ekspresji . Można wprowadzać elementy, które wzbogacą zabawę: paski krepiny, tasiemki, balony. Alternatywą jest "taniec na gazecie". Zabawa najlepiej sprawdza się w dużej grupie, ale można ją wykonywać również we dwoje. Puszczając dowolną muzykę tańczycie na rozłożonej gazecie, nie wolno jednak dotknąć podłogi żadną częścią ciała. Z każdą następną rundą składacie gazetę na pół. Na koniec zliczacie liczbę rund.

• Butelkowy slalom
  Zabawa skierowana jest do dzieci od 5 roku życia. Ustawiamy 2-3 butelki w dowolnej konfiguracji. Uczestnik stara się zapamiętać ustawienie butelek, po czym zawiązujemy mu oczy. Dziecko musi przejść przez tor bez potrącenia przeszkód.

Zabawy rozwijające spostrzegawczość :

• Co zniknęło – układamy przed dzieckiem 5,6 zabawek, przedmiotów, dziecko zmyka oczy, a my chowamy jeden przedmiot. Pytamy co zniknęło. Jeśli dziecko szybko odgaduje, zabawa jest za łatwa, należy zwiększyć ilość zabawek.
• Co zmieniło miejsce – zabawa podobna, polega na zamianie miejsca w szeregu.

Eksperyment i zabawa sensoryczna

To jedna z ulubionych zabaw dla dzieci w domu. Wystarczy do mąki ziemniaczanej dodać odrobinę wody, aby powstała niesamowita w dotyku ciecz nienewtonowska. To zdecydowanie numer jeden jeśli chodzi o zabawy sensoryczne i chyba większość dzieci uwielbia takie aktywności i eksperymenty.

• EKSPERYMENT CIECZ NIENIUTONOWSKA 

Pomoce: 

• mąka ziemniaczana 
• woda 
• miska 
• ewentualnie barwnik 

Do wykonania płynu tego "inteligentnego" płynu trzeba stworzyć w misce odpowiednia konsystencję wody i mąki ziemniaczanej (skrobi). Cechą charakterystyczną tego płynu jest to, że twardnieje pod wpływem nacisku. Wydaje się, że im większą siłę na niego wywieramy tym większy opór stawia ciecz. Jest ona zarówno płynem jak i ciałem stałym.

Ponieważ proporcje w internecie są różne (od 1:1 do 2:1 - z przewaga mąki) dodam, że właściwa konsystencja cieczy powinna pozwolić się ugnieść w kulkę. Jeśli wody będzie zbyt dużo wówczas mąka nie będzie się "kleić". Tak więc "na oko" powinno być więcej mąki niż wody. 

Esperymentowanie z cieczą nieniutonowską to odkrywanie jej właściwości. Dlatego zachęcam do: 

• ugniatanie w dłoniach kul, 
• obserwowanie kuli położonej na dłoni,
• robienia bąbelków przez słomkę, 
• dmuchanie na powierzchnię w celu wytworzenia fal, 
• uderzanie w taflę płynu pięścią  
• odbić piłeczkę od powierzchni płynu, 

Okazuje się, że silne i szybkie wkładanie palca do cieczy powoduje jej opór - czujemy jakby oponowała. Jeśli zrobimy to samo tylko wolniej - nie czuć takiego oporu. Chwytając szybko ciecz i obracając ją rękoma można utworzyć z niej kulę, jednak zaraz po zaprzestaniu czynności obracania ciecz rozlewa się i przelewa przez palce. Właściwości cieczy nieniutonowskiej przypominają bagna lub ruchome piaski.

Ćwiczenia logopedyczne 

Zabawy logopedyczne        

• Łowienie fasoli - Do jednego kubka należy wsypać fasolę, a dla dziecka słomkę i swój własny kubeczek. Zabawa polegała na zasysaniu powietrza w taki sposób, aby zassać do końcówki słomki fasolę i przenieść ją do swojego kubeczka nie dotykając fasolki palcami. To świetne ćwiczenie aparatu mowy, małej motorki i skupienia uwagi.
• Dmuchanie piórek – zabawa oddechowa przez słomkę dmuchamy, tak by piórko unosiło się w powietrzu. Dmuchamy ustami:  mocno, słabo, krótki wydech, długi wydech.
• Wzburzone morze – rurka do napojów i szklanka z wodą nalana do połowy.
• Nareszcie zima odchodzi – zabawa rozluźniająca. Dziecko robi oddech ulgi, jednocześnie wypowiadając : uch, ach, na zmianę.
• Wesołe usteczka – zabawa oddechowa. Dziecko nabiera powietrza i stara się jak najdłużej wypowiadać samogłoski na wydechu (a, e, i, o, u, y).
• Żabi śmiech – ćwiczenia warg. Dziecko wymawia na przemian bardzo dokładnie samogłoski: e-i; e-y; e-u; e-a; e-o. 
• Wąchamy wiosenne kwiaty – zabawa oddechowa. Dziecko nabiera powietrze nosem do brzucha, a następnie wypuszcza je buzią mówiąc: aaaach.
• Żaba łapie muchy – ćwiczenie warg i języka. Dziecko naśladuje ciche bzyczenie muchy. Na umówiony znak, dziecko wysuwa szeroki język jak najdalej do przodu.

Aby usprawnić język:

• mlaskamy,
• układamy język w rurkę,
• kląskamy (jak robi konik?),
• wypychamy językiem policzki,
• układamy język w „koci grzbiet”,
• wsuwamy język pod górną i dolną wargę,
• przesuwamy język na boki w jamie ustnej,
• dotykamy czubkiem języka kolejnych zębów,
• formujemy język szeroko i wąsko w jamie ustnej,
• przesuwamy czubek języka zygzakiem po podniebieniu,
• przesuwamy czubek języka od górnych zębów wzdłuż podniebienia.

Aby usprawnić wargi:

• cmokamy,
• parskamy, prychamy,
• na przemian robimy „dzióbek” i rozszerzamy usta,
• wydymamy, zaciskamy, rozluźniamy, masujemy wargi palcami,
• układamy wargi jak do wymawiania samogłosek: A, O, U, E, Y, I,
• przy zaciśniętych zębach, naprzemiennie zakładamy wargi na siebie.

Aby usprawnić policzki:

• poruszamy policzkami jak żaba,
• napinamy policzki wraz z wargami,
• wydymamy je i wciągamy do wewnątrz,
• masujemy policzki dłońmi, okrężnymi ruchami.

Aby łatwiej uzyskać głoski: SZ, CZ, Ż, DŻ:

• cofamy czubek języka wzdłuż podniebienia,
• czubkiem języka dotykamy wałka dziąsłowego,
• czubkiem języka kreślimy kółka na podniebieniu miękkim,
• czubkiem języka dotykamy na przemian dwóch górnych ostatnich zębów,
• próbujemy dmuchać na czubek języka uniesiony do podniebienia, równocześnie przyciskając policzki dłońmi (język nie może przywierać do podniebienia, żeby powietrze nie przedostawało się bokami).
  
  

TRUDNE WIERSZYKI ŁAMIĄCE JĘZYKI

Czy tata czyta cytaty Tacyta?
Nie, tata nie czyta cytatów Tacyta!
A co tata czyta?
Tata nic nie czyta, nawet cytatów Tacyta!



Leży Jerzy pod wieżą i nie wierzy,
że na wieży jest gniazdo nietoperzy.
Nietoperze też nie wierzą,
że pod wieżą leży Jerzy,
co nie wierzy,
że na wieży jest siedlisko nietoperzy.



Spadł bąk na strąk, a strąk na pąk.
Pękł pąk, pękł strąk, a bąk się zląkł.



Warzy żaba smar,
pełen smaru gar.
Z wnętrza gara bucha para,
z pieca bucha żar.
Smar jest w garze,
gar na żarze,
wrze na żarze w garze smar.

Trzynastego, w Szczebrzeszynie chrząszcz się zaczął tarzać w trzcinie.
Wszczęli wrzask Szczebrzeszynianie:
Cóż ma znaczyć to tarzanie?!
Wezwać trzeba by lekarza,
zamiast brzmieć, ten chrząszcz się tarza!
Wszak Szczebrzeszyn z tego słynie,
że w nim zawsze chrząszcz brzmi w trzcinie!
A chrząszcz odrzekł niezmieszany:
Przyszedł wreszcie czas na zmiany!
Drzewiej chrząszcze w trzcinie brzmiały, teraz będą się tarzały!



Król Karol kupił Królowej Karolinie korale koloru koralowego

BĄK
Spadł bąk na strąk,
a strąk na pąk.
Pękł pąk, pekł strąk,
a bąk się zląkł.



BYCZKI
W trzęsawisku trzeszczą trzciny,
trzmiel trze w Trzciance trzy trzmieliny
a trzy byczki znad Trzebyczki
z trzaskiem trzepią trzy trzewiczki.



BZYK
Bzyczy bzyg znad Bzury
zbzikowane bzdury,
bzyczy bzdury, bzdurstwa bzdurzy
i nad Bzurą w bzach bajdurzy,
bzyczy bzdury, bzdurnie bzyka,
bo zbzikował i ma bzika!



CIETRZEW
Trzódka piegży drży na wietrze,
chrzeszczą w zbożu skrzydła chrząszczy,
wrzeszczy w deszczu cietrzew w swetrze
drepcząc w kółko pośród gąszczy.



KRÓLIK
Kurkiem kranu kręci kruk,
kroplą tranu brudząc bruk,
a przy kranie, robiąc pranie,
królik gra na fortepianie.